Zij waren onderweg naar een zonnig land om daar de laatste wintermaanden door te brengen, toen zij plotseling een hartinfarct kreeg en overleed. ’s Avonds in het donker, op een parkeerplaats in een vreemd land. De volgende dag was een zondag, alles was dicht en hij mocht zijn vrouw niet zien. Totaal ontredderd reed hij terug naar Nederland, zonder enig idee wat hij nu moest doen.
Daar stapte ik zijn leven binnen. Ik luisterde naar zijn verhaal. Samen waren we stil, we bekeken haar foto en ik stelde vragen; wie zij was en wat zij deed, ik leerde haar een beetje kennen. Haar en de wensen die zij zou hebben voor haar uitvaart. Ik begreep zijn onzekerheden en gaf hem het vertrouwen dat het allemaal goed kwam. En daar hadden we misschien wel het belangrijkste punt bereikt, ondanks dat er veel geregeld moest worden, wist hij dat ik het overzicht had, alle contacten zou houden, hem de vragen zou stellen als er iets besloten moest worden; hij kon dat loslaten.
Samen gingen we kijken in de ruimte waar zij verzorgd zou worden als zij terug zou komen in Nederland zodat dat op dat moment niet onbekend voor hem zou zijn. Hij maakte alvast kennis met de medewerkers van het verzorgingsteam en zij legden hem alvast rustig uit hoe alles zou kunnen verlopen en dat hij in alle rust overal mee kon helpen. Het vertrouwen dat hij kreeg won het van de onzekerheden en dat gaf hem de ruimte om het verdriet toe te laten. Stukje bij beetje.
Hij zocht de mooiste uitvaartkist en prachtige kleding uit. Samen gingen we naar de begraafplaats waar we een prachtige plek vlakbij haar ouders voor haar uitkozen. We bedachten hoe de kaart eruit moest zien en gingen nadenken over wat we over haar wilden vertellen bij haar uitvaart. Hij schreef een prachtig verhaal over haar, sprekers dienden zich aan, ik schreef alles aaneen tot een geheel en de muziek vlochten we er doorheen.
Eindelijk kwam zijn vrouw thuis en terwijl hij haar met alle liefde verzorgde, kon ik de afspraken bij het uitvaartcentrum definitief vastleggen en de kaart laten drukken. Hij was veel bij haar in die laatste dagen voor de dag van afscheid. Daar maakte hij een begin met zijn rouwproces. In het volle vertrouwen dat alles goed zou komen.
